"Akşam ufaklığın alnı yarıldı. Medical'e gittik. Doktor, "Dikiş atmamız gerek" dedi. İz kalır mı dedim? "Kalır, en iyisi üniversiteye gidin, orada plastik cerrah var, en azından asistanları oradadır, onlar dikerler" dedi.
AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ'NE GİTTİK
Avrupa'nın en iyisi (!) dedikleri Akdeniz Üniversitesi'ne gittik, hikaye... Kayıt olmak için 45 dakika dışarıda bekledik. Bu arada annesinin klor içtiğini acil müdahale edilmesi gerektiğini bas bas bağıran adamı ve yarı baygın annesini kimse tınlamadı bile… (öldü mü bilmiyorum) 45 dakika kayıt olmak için bekledikten sonra çağırdılar, kayıt olduk, içeri geçtik. 30 dakika sonra stajyer olduğunu düşündüğüm bir doktor geldi. Hikayemizi anlattık, "Tamam, birazdan müdahale edecek doktor gelecek" dedi. Büyüyünce iz kalmasın yüzünde diye plastik cerrah istedik, tamam, çağıralım" dedi. 1,5 saat daha bekledik. Bir başka stajyer olduğunu düşündüğüm bir doktor daha geldi. Siz mi dikiş atacaksınız dedim."Hayır, ben bakıyorum" dedi. 1,5 yaşındaki itp hastası oğlumu epey bir hırpaladıktan ve ciyaklattıktan sonra "Biz buna estetik dikiş atamayız" dedi.
ONLAR NE ANLAR
Oysa ondan önceki 3 doktor da atılır demişti, bunu söyleyince, "Onlar ne anlar" diye kendi meslektaşlarını aşağıladı. Aşağıladığı insanlardan biri en az 20 yıllık doktordu, kendisi ya yeni mezun ya da stajyerdi, şaşırdım. Ama diye devam edecektim siz bilmezsiniz diye bu sefer bana böbürlenince şaşkınlığım bir kat daha arttı.
Sonra o doktor yanımızdan ayrıldı bir başkası geldi ve "İsterseniz ben dikerim" diye son çare köftecisi gibi konuşunca bizdeki güvensizlik arttı ve bir başka hastaneye gidip işi çözdük.
Düşündüm ki doktor olmadan önce insan olmayı da öğre(n)tmek gerek… Ancak ne yazık ki ikisi bir arada olan kişi sayısı oldukça az… Umarım size ikisi bir arada olanlar denk gelir…"