Yılın felaketi ve çaresizlik

Bir ay oldu Türkiye bu acı ile sallanalı. Çok büyük acılar yaşandı, çok kayıplarımız oldu ciğerlerimiz yandı. Bizler evlerimizde otururken, oturmaktan, yemek yemekten, üşümekten, hastayım demekten utanırken, acaba ne yapabiliriz diye sabahlara kadar düşünüp,televizyon başında uykusuz geceler geçirirken, her çıkan canlı için sevinç gözyaşları döküp, her kayıp için acı çekerken tüm Türkiye tek yürek olmuş yardım kolileri (giysi erzak su vs..)hazırlarken  bir nebze olsun yaraları sarmaya çalışırken Kızılay çadır satıyor!!!! AHBAP derneği Haluk Levent Kızılay’dan  çadır satın aldığını açıklıyor... Bu ne yaaa... Depremin üzerinden bir ay geçti hala insanlar çadır diye, su diye feryat ediyor ama duyan yok... Nasıl bir insansın sen Kızılay başkanı? Bir dediğin bir dediğini tutmuyor, madem satacak kadar çadırın vardı neden ihtiyaç sahiplerine dağıtmadan da sattın.  Bir gün dedin satmadım,bir gün dedin haberim yok, bir gün dedin Ahbap istedi, bir gün dedin çok kızdım, bir gün dedin biz şirketiz!!! Sana inanmıyor senin sayende, çocukluğumuzda okuldan verilen sarı zarflara para koyarak samimiyetle ve sevgiyle bağış yaptığımız senin başinda olduğun kuruma yani KIZILAY’a da artık güvenmiyoruz. Ne acı dimi? Dünyada bir eşin daha yoktur buna yemin ederim. Şayet onurlu isen istifa eder giderdin ki nerde sende o hassasiyet?... Gitmek olur mu ne demişler “ Devletin malı deniz, yemeyen keriz” bu ata sözlerinin hepsi de çok doğru vallahi...

İnsanlar her şeylerini kaybetti. Ailelerini, ana, babalarını, evlatlarını, evlerini, yıllarca yaptıkları birikimlerini.! Gece mutlu yatıp, sabah beton altında uyandılar. Bir gün önce hayalleri vardı, çocuklar mutluydu, şimdi ise kimin çocuğu nerde? Kimin anası yaşıyor? Kim hangi hastanede? Kim göçükte belli değil, bu durumda dünya seferber olmuş, çadır,  konteyner,ekip yolluyor, bizim Kızılay’ımız da ticaret peşinde koşuyor... Yok inanmak istemiyorum bu yaşananlara ama rüya değil bunlar gerçek ve bizler, orada ki tüm halk ne yazık ki ÇARESİZ... Gelen haberler, oraya gidip görüp anlatanların anlattıkları hiç bizim bildiklerimizle örtüşmüyor.  Asıl şimdi orada ihtiyaç var herkes ilk bir koştu şimdilerde onlara terk edilmiş duygusu yaşamamak adına daha çok sahip çıkmalıyız...

Komik olanda yapılacak konutlar için kredi verilecek 20 yılda ödeme imkanı denilmesi... Şaka gibi insanlar zarla zorla aldıkları evlerini (ki belki hala taksit ödeyenler bile varken) tüm birikimlerini ve işlerini kaybetmiş ken onlara sunulan bu teklif te neyin nesi? Neyle ödeyecekler bu borcu, bu mu getirilen çözüm? Peki, yardımlaşma kampanyası adına toplanan milyon milyon paralar ne içindi? Yıllarca ödenen deprem vergileri ne içindi? Yazık çok yazık... Hani derler ya “tok açın halinden anlamaz” çok doğru ahkam kesmek çok kolay.

Çadır gönderen yabanci ülkelerin gönderdikleri çadırlara baktıkça  bizim Kızılay’ın çadırları vah ki vah dedirtiyor.  Bir rüzgarda savrulup giden çadırları utanmadan para ile satıyorsun yazıklar olsun! Yıllardır alışkanlığım olan Kızılay soda da benim için artık tarih oldu... Asla bir daha o kuruma gidecek bir kuruşluk bir şey almam da içmemde... Oradaki yağmacıları kınadık ne farkınız kaldı onlardan? Yağmacılar, fırsatçılar Allah sizlerden de hesap soracak emin olun, yaşattıklarınızı yaşamadan gitmeyeceksiniz bu dünyadan...

Sevgili dostlar çok acil hijyen malzemesi iç çamaşırı ihtiyacı var ama bunları lütfen bire bir kişilere ulaştırmaya çalışın, bu gün yine gönderilen malzemelerin yerlerde helak olduğu görüntüleri geldi. Birde ne demek insanları sıra numarası için kuyruğa, sonra numaran gelecek kuyruğuna sokmak? Alacakları bir ekmek biraz azık karşılığı reva görülen muamele?? Konuşacak söylenecek çok şey var satırlar yetmez içimdekileri yazmaya ama işte bunun adı ÇARESİZlik...

Bugün Dünya Emekçi Kadınlar Günü... Ulu Önderimiz Mustafa Kemal Atatürk “ Kadınları geri bırakan toplum, geride kalmaya mahkumdur “ sözüyle kadınların toplumdaki yerinin önemini belirtmiş. Tüm kadınlarımızın günü kutlu olsun....