Ölümlere çare bulamayan çift, devlet ve sivil toplum kuruluşlarından yardım istedi.
Amca çocukları olan Burhan ve Nejla Kurnaz çifti, 1997 yılında Hatay'da evlendi. Evlendikleri günden sonra yaklaşık her yıl bir çocuk dünyaya getiren çift, 7 çocuklarını 1 yaşına gelmeden kaybetti. Çocuklarının 2 gün ile 9 ay arasında rahatsızlanarak vefat ettiğini belirten Burhan Kurnaz, ilk 2 çocuklarını daha önce köyde yaşadıkları için doktor kontrolüne götüremediklerini aktardı. Kurnaz, 2000 yılında dünyaya gelen 'Murat' adlı evlatlarını Adana Numune Hastanesi'nde tedavi etmeye çalıştıklarını, ardından taşındıkları Antalya'da Akdeniz Üniversitesi Hastanesi'nde sürdürdükleri mücadeleden bir sonuç alamadıklarını söyledi. Murat Kurnaz, daha sonra dünyaya gelen 4 çocuklarının da 1 yaşını bulmadan yaşamını yitirdiğini belirtti.
Burhan ve Nejla Kurnaz çiftinin Cuma, Murat, Kadir, Muhammet ve İbrahim adlı 5 erkek, Rahime ve Büşra adlı 2 kız çocukları, dünyaya geldikten yaklaşık iki gün ile 9 ay arasında yaşamlarını yitirdi.
Burhan Kurnaz, maddi imkânlarının kısıtlı olması nedeniyle hastalığa tam teşhis konulması için tam teşekküllü tedavi göremediklerini anlattı. Eşiyle birlikte Kumluca'da seralarda işçi olarak çalıştığını, şu ana kadar maddi imkansızlık nedeniyle sadece devlet hastanelerine gidebildiklerini belirten Kurnaz, şöyle dedi:
"Devlet hastanelerinde sorunun bizde olup- olmadığına bakmaksızın çocuklar üzerinden gidiyorlar. Onlardan alınan numuneler üzerinde yapılan çeşitli tahlillerin ardından bir şey bulamayınca da çocukların ölüm sebebinin genetik olabileceğini söylüyorlar. Bu durum nedeniyle bunalıma girdik."
Kendilerinin devletten veya kuruluşlardan iş veya aş istemediğini belirten Kurnaz, "Parada pulda gözümüz yok. Hayırlısı ile Allah'tan bir evlat vermesi için dua ediyorum. Devletimiz ve sivil toplum kuruluşları bu konuda yardım elini uzatırlarsa bize dünyaları vermiş olurlar" dedi.
TEK İSTEĞİM ANNE DEMESİ
Evlat hasretiyle yandığını söyleyen anne Nejla Kurnaz ise, şöyle konuştu:
"Çadırda yaşamaya bile razıyım. Yeter ki bir çocuğum olsun. Gerçekten bir problem varsa ümidimi keserim. Ancak tam bir teşhis konulmadı. Ekonomik imkânlarımız iyi olmadığı için iyi bir araştırma da yapamadık. Artık kaybedeceğim korkusu ile bir daha o acıyı yaşamamak için çocuk yapmaktan korkar hale geldim. Her anne gibi çocuğunu kucağıma almayı, ona ninni söylemeyi istiyorum. Anneler gününde başkalarının çocukları gibi hediye almasını değil, sadece bana 'Anne' demesini istiyorum. Bu benim için her şeye değer. Bunun için de yetkililerden yardım bekliyorum."
k.jpg)
Hakkımızda
Iletisim
Facebook
Twitter
Google+
RSS
Sitene
Ekle
Günün
Haberleri