Alanya İl olmak istiyor.
Yeni değil,
Yıllardır istiyor…
Şehir her zaman kendi sınırlarını zorladı.
Okullarını yaptı,
Hastanesini, karakollarını yaptı…
Tüm resmi kurumlarında,
Camilerinde hayırseverlerin,
Kent yaşayanlarının katkısı var.
Üniversitesini yapıyor şimdi…
Örnekler artabilir.
Kısaca şehir, kimseye ihtiyaç duymadan,
İhtiyaçlarına göre organize olup,
Kendini geliştiriyor.
İşte tam bu noktada anlamakta zorlanıyorum,
Gücüme gidiyor büyükşehir’e bağlanma işi.
Kendi organizasyonunu başaran bir kent,
Neden büyükşehir çatısına girer ki…
Belde belediyeler kapatılabilir.
Bence de manalı.
Daha az imar cinayeti,
İhale yolsuzluğu,
Keyfi uygulamalar azalır.
Parça parça yapılanlar, bütüne yerleşir..
Ama Alanya büyükşehir’e bağlanacak dendiğinde,
İçime sinmiyor.
İşte o zaman ‘İL olmalı’ diyorum.
İL olmak isteyen Alanya, yıllar önce dernek kurdu.
Alanya’yı İl Yaptırma Derneği.
Yıllarca demeç verdi dernek yöneticileri.
‘İl olmalıyız’ diye.
İnandık onlara.
Ankara’ya gittiler defalarca…
Güçleri yetmedi,
Sesleri çıkmadı, yine de saygı duydu insanlar onlara…
En azından inandıklarına destek olmak adına.
Dün ne oldu?
Şehirde ilk kez İL için ciddi manada bir organizasyon vardı…
Şalvarını giymiş Alanyalı oradaydı.
Çocuklu kadın,
Yaşlı amca.
Kim yoktu peki?
Alanya’yı İl Yaptırma Derneği…
Düşündüm sonra.
Yoklar, çünkü zaten amaçları belli.
İsminde var, ‘İL yaptırMA’ derneği!