Antalya'daki 'Yüz tanıma' ile ilgili bu karar çok konuşulacak

Akdeniz Üniversitesi Başhekimliği, 1 Aralık 2017 tarihinde mesai saatlerinin kontrolü gerekçesiyle yüz tanıma sisteminin uygulanması için tüm birimlerine bir yazı gönderdi. Danıştay’ın Anayasa’ya aykırı olduğu için yürütmesini durdurduğu kararın ardından üniversitenin bu uygulamaya başlaması dikkat çekti.

Danıştay 11. Dairesi’nin 13 Haziran 2017 tarihli kararı ile personelden kişisel veri alınması kapsamında olan “yüz tanıma sistemi ile mesai takibi” uygulamasının kamusal alanda da olsa “özel hayatın gizliliği” ilkesine aykırı olduğu ve toplanan verilerin ileride başka bir şekilde kullanılamayacağına dair bir güvencenin mevcut olmamasını da göz önünde bulundurarak, “yüz tanıma sistemi” ile mesai takibi uygulamasının anayasal ilkelerle bağdaşmadığına hükmetmişti.

Üniversite Rektör Yardımcısı Prof. Dr. Erol Gürpınar ve Başhekim Prof. Dr. Bülent Aydınlı başta olmak üzere 10 yetkilinin imzası bulunan uygulama, Danıştay’ın bu kararına rağmen 1 Ocak 2018 tarihinde uygulamaya geçti.

Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası konuyu yargıya taşıdı ve Antalya İdare Mahkemesi’ne dava açtı. Sendika, yargılamanın Anayasa ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne aykırı olduğunu iddia etti.

Hastane yönetimi ise yüz tanıma ile çalışanların giriş çıkışlarını kontrol ettiklerini, hırsızlık ve gasp, tıbbi cihazların çalınmaya karşı korunmasını amaçladıklarını, verilerin başkasına devredilmesinin söz konusu olmadığını savundu.

Antalya 2. İdari Mahkemesi, istinaf yolu açık olmak kaydıyla yüz tanıma sisteminin hukuka aykırı olduğuna karar verdi.

Karar gerekçesinde şöyle denildi;

“Personelin fotoğrafını çekip öncesinde sistemde kayıtlı fotoğrafı ile eşleştirme yaparak ilgililerden kişisel veri alınması niteliği taşıyan ‘yüz tanıma sisteminin’, ‘özel hayatın gizliliği’ ilkesi kapsamında bulunması karşısında, ‘uygulamanın sınırlarını, usul ve esaslarını’ gösteren bir yasal dayanağının bulunmaması, toplanan verilerin ileride başka bir şekilde kullanılmayacağına dair bir güvencenin mevcut olmaması göz önüne alındığında, temel haklar ve Anayasal ilkeler ile uluslararası sözleşme kuralları ile bağdaşmayan dava konusu işlemde hukuka uyguunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.”